कृषिमा अमोनियम सल्फेट प्रयोग गर्ने विशेषताहरू

सिंथेटिक स्रोतबाट अमोनियम सल्फेट एक प्रकारको नाइट्रोजन सल्फर पदार्थ हो। खनिज हर्बल पूरकहरूमा नाइट्रोजन सबै बालीहरूको लागि आवश्यक छ। सल्फर कृषि बिरुवाहरूको मुख्य पोषक तत्वहरू मध्ये एक हो। यो एमिनो एसिड र प्रोटीन को एक भाग हो। बिरुवाको पोषणमा यसको भूमिकाको सन्दर्भमा, सल्फर तेस्रो स्थानमा छ, र परम्परागत रूपमा सल्फर र फस्फोरस पहिलो स्थानमा छ। बिरुवाहरूमा सल्फरको ठूलो मात्रा सल्फेटले प्रतिनिधित्व गर्दछ, त्यसैले अमोनियम सल्फेट यसको गुणहरूको कारण आवश्यक छ।

अमोनियम सल्फेट (अमोनियम सल्फेट) मुख्यतया कृषिमा नाइट्रोजन उर्वरकको रूपमा प्रयोग गरिन्छ। यसको फाइदाहरू अपेक्षाकृत सानो नमी अवशोषण हो, जम्मा गर्न सजिलो छैन, र अमोनियम नाइट्रेट र अमोनियम बाइकार्बोनेटको तुलनामा उत्कृष्ट भौतिक गुणहरू र रासायनिक स्थिरता छ; अमोनियम सल्फेट छिटो अभिनय गर्ने उर्वरक हो, एक राम्रो जैविक मल, र माटो मा यसको प्रतिक्रिया अम्लीय छ, जो क्षारीय माटो र कार्बनिक माटो को लागी उपयुक्त छ। नोक्सान यो हो कि नाइट्रोजन सामग्री कम छ। नाइट्रोजनको अतिरिक्त, अमोनियम सल्फेटमा सल्फर पनि हुन्छ, जुन बालीका लागि धेरै लाभदायक हुन्छ।

अमोनियमको संरचना कम गतिशीलता, कमजोर उपलब्धता, र माटोबाट पखालिने छैन द्वारा विशेषता हो। तसर्थ, अमोनियम सल्फेटको घोललाई मुख्य मलको रूपमा मात्र नभई वसन्तको पूरकको रूपमा पनि प्रयोग गर्नु अर्थपूर्ण छ।
माटोमा सल्फरको कमीका कारण फस्फोरस, नाइट्रोजन र पोटासियम मलको उपलब्धतामा ह्रास आएको छ । रेपसेड, आलु, दाना र चिनी बीट रोप्ने क्षेत्रहरूमा अमोनियम सल्फेट (दानेदार, क्रिस्टलाइन) को समयमै प्रयोग गर्दा उत्कृष्ट परिणाम प्राप्त गर्न सकिन्छ। औद्योगिक स्तरका अनाजहरूमा सल्फरको कमीलाई नाइट्रोजनको कमीको संकेतको रूपमा व्याख्या गरिएको छ। खेती गरिएको जमिनमा अमोनियम सल्फेटको प्रयोग गरेर, सल्फर र नाइट्रोजनको कमीलाई एकै समयमा हटाउन सकिन्छ, ताकि कृषि उत्पादनको गुणस्तर सुधार गर्न सकिन्छ।